Kotły jedno- czy dwufunkcyjne?

Przed takim dylematem stają osoby, które chcą zakupić kocioł gazowy. Kocioł jednofunkcyjny zasila jedynie instalację grzewczą, a dwufunkcyjny podgrzewa również wodę użytkową.

Budowa obu rodzajów kotłów jest bardzo podobna. Spaliny powstałe w wyniku spalania gazu ogrzewają wodę przepływającą przez kocioł. Woda ta kierowana jest do instalacji c.o. W kotłach dwufunkcyjnych dodatkowo występują dwa elementy:

• płytowy wymiennik ciepła - urządzenie niewielkich rozmiarów zamontowane w kotle, w którym następuje ogrzanie zimnej wody użytkowej gorącą z instalacji grzewczej;
• zawór trójdrogowy - jego zadaniem jest kierowanie ciepłej wody do instalacji c.o. lub do wymiennika ciepła, gdzie ogrzewa wodę użytkową. Zawór uruchamiany jest przez czujnik, który reaguje na odkręcenie wody w kranie.

Zawór trójdrogowy montowany jest już również prawie we wszystkich kotłach jednofunkcyjnych. Producenci wychodzą nam na przeciw wiedząc, że kotły te często mają współpracować z zasobnikiem wody użytkowej. Podgrzewacz pojemnościowy ma wbudowany wymiennik ciepła, najczęściej w postaci wężownicy grzewczej, dzięki któremu gorąca woda z kotła może ogrzewać wodę użytkową. Podgrzewacz może być w postaci wiszącej, większe można ustawić pod lub obok kotła.

Jakie są zalety i wady obu modeli kotłów?
Kocioł dwufunkcyjny jest tańszy niż kocioł jednofunkcyjny z podgrzewaczem. Zajmuje mniej miejsca, można go zamontować nawet w kuchni. A ogrzewa taką ilość wody, jaka jest w danym momencie potrzebna, co przyczynia się do oszczędności. Jednak istnieją pewne minusy. Z powodu braku cyrkulacji ciepłej wody nieraz trzeba czekać, aż do kranu dotrze ciepła woda. A do uruchomienia zaworu trójdrogowego potrzebny jest silny strumień wody.

Ogrzewanie podłogowe - czy jest skuteczne?

Ciepła podłoga w łazience - każdy przyzna, że to bardzo dobry pomysł zapewniający ogromny komfort. Ale co powiedzieć o ogrzewaniu podłogowym w całym domu? Czy jest to właściwe rozwiązanie?

Pierwsze zagadnienie jakie należy rozważyć to czy  ogrzewanie podłogowe jest w stanie zastąpić tradycyjne ogrzewanie? Trzeba pamiętać, że temperatura podłogi jest dużo niższa niż grzejnika (dla zdrowia nie powinna być wyższa niż 33° C - i to tylko w niektórych partiach domu, np. przy oknach). Dlatego dom, w którym chcemy zainstalować podłogówkę musi być właściwie ocieplony. Ponieważ ciepło rozchodzi się na zasadzie promieniowania, ogrzewanie podłogowe będzie świetnie spełniać swoją rolę w nowoczesnych wnętrzach, gdzie nie ma zbyt dużej ilości mebli, ani sprzętów znajdujących się na podłodze.

Inwestorzy stają tez przed bardzo trudnym zagadnieniem: czy ogrzewanie podłogowe jest zdrowe? I w tej kwestii niestety jest wiele bardzo rozbieżnych poglądów. Niektórzy twierdza, że dla dobrego krążenia lepiej jest, gdy na wysokości głowy temperatura jest niższa niż przy podłodze. Inni z kolei uważają, że naturalne dla naszego klimatu jest, gdy nogi są chłodniejsze niż głowa. Należy więc poważnie się zastanowić. Jedno jest pewne: ogrzewanie podłogowe jest świetnym rozwiązaniem dla alergików. Ponieważ nie ma nawiewu powietrza w pomieszczeniach nie unosi się kurz.

Masz wodę w piwnicy - zrób drenaż wewnętrzny!

Ulewne deszcze padające przez całe lato dały się we znaki wielu właścicielom domów. Niektórym piwnice po prostu nie wysychały przez całe dwa miesiące. Aby pozbyć się problemu i być spokojnym o jesień i zimę warto pomyśleć o drenażu wodnym. Jak go wykonać i dlaczego jest dobrym rozwiązaniem?

Drenaż wewnętrzny polega na rozciągnięciu rur perforowanych, które zbierają wodę z okolic fundamentu. Otoczone są one żwirem, a ich odpływ odprowadzany jest na zewnątrz budynku. System odprowadzeniowy można wykonać bez zrywania podłogi lub pod podłoga na wysokości ław fundamentowych.

Ten pierwszy sposób warto zastosować w przypadku, gdy zrywanie podłogi jest bardzo trudne - wykonana jest np. z lastryka lub gdy położone są ładne płytki i szkoda nam rozkuwać całej podłogi. Wówczas rury systemu drenażowego rozciągamy tylko przy ławach fundamentowych. Można też położyć je  pod podłogą, ale w takim przypadku będzie ich niewiele i wystarczy rozkuć tylko te miejsca, gdzie będą przebiegać rury. Jeśli nie szkoda nam podłogi, a piwnica jest dość wysoka można położyć system drenażowy na podłodze.

Najlepiej jednak wykonując drenaż zerwać całą podłogę i swobodnie, na przestrzeni całej piwnicy, ułożyć rury drenażowe. Grunt z pod podłogi trzeba wybrać na odpowiednią głębokość - rury będą na wysokości górnej krawędzi ław fundamentowych, ale pod rurami musi być miejsce na 15-20 cm. podsypkę ze żwiru i piasku lub warstwę betonu. Podsypka musi otaczać rury z każdej strony na grubość 15-20 cm. Rury układa się spadkiem 0,5% w kierunku studzienek zbiorczych.
Zanim więc kolejny raz będziesz mieć wodę w piwnicy zastanów się czy nie warto wykonać drenaż wewnętrzny.

Doprowadzenie wody do domu

Odkręcamy kran i oczekujemy, że popłynie z niego woda. Aby jednak tak się stało, woda musi być odpowiednio doprowadzona do naszego domu.
Jeśli mieszkamy na terenie, gdzie jest lokalna sieć wodociągowa to sytuacja jest prosta. Każdy nowy dom powinien być do niej podłączony. Oczywiście wykonanie przyłącza wymaga uzyskania pozwoleń i jest trochę kosztowne.
Jakie są zalety wody dostarczanej przez zakłady  wodociągowe? Taka woda jest bardzo starannie badania, musi przecież odpowiadać wysokim wymaganiom stawianym wodzie pitnej. Istnieje też małe prawdopodobieństwo zanieczyszczenia wody miejskiej ściekami z nieszczelnych szamb.

Ale i tak wiele osób tęskni za czasami, gdy każdy miał swoją studnie i z niej czerpał wodę. Smaku takiej wody nie można nawet porównać z woda z wodociągu.  I nadal na terenach, gdzie nie ma wodociągów ludzie muszą kopać studnie, aby do swojego domu doprowadzić wodę pitną.
Zanim zaczniemy kopać studnię trzeba zapoznać się z warunkami gruntowo-wodnymi na działce, aby wiedzieć na jakiej głębokości znajdują się wody gruntowe, gdzie zlokalizować studnię i jaką powinna mieć głębokość. Wykonać studnię to jedna sprawa, a druga to doprowadzić tę wodę do domu. W tym celu korzystamy z pompy samozasysającej, a jeśli woda jest na głębokości większej niż 8 m. to z pompy głębinowej. Aby zmniejszyć koszty często stosuje się hydrofory, czyli pompy ze zbiornikiem powietrzno-wodnym i przekaźnikiem. Dzięki zbiornikowi pompa nie włącza się za każdym razem, gdy odkręcimy kran. Najpierw pobierana jest woda ze zbiornika, a gdy już się skończy ponownie uruchamia się pompa i napełnia zbiornik, aż do otrzymania odpowiedniego ciśnienia powietrza w zbiorniku.

Jeśli chodzi o koszty, to za wodę z wodociągu musimy płacić regularnie i to coraz wyższe stawki. Natomiast za wodę ze studni płacimy tyle ile zużyjemy prądu niezbędnego do jej dostarczenia do domu.

Izolacja instalacji sanitarnych

Izolacja instalacji grzewczej i instalacji ciepłej wody użytkowej jest nieodzowna. Dlaczego? Otóż pozwala znacznie zaoszczędzić straty ciepła. Poza tym izolacja chroni rury przed korozją, skraplaniu się pary wodnej, a także wycisza prace instalacji, co ma znaczenie także w przypadku instalacji wodno-kanalizacyjnych.

Jaki rodzaj izolacji instalacji sanitarnej wybrać (instalacje sanitarne Lublin)? Wszystko zależy od materiału z jakiego poprowadzone są rury, od temperatury w pomieszczeniu, w którym są poprowadzone rury oraz od rodzaju instalacji. Dokonując wyboru otuliny należy zwracać uwagę na współczynnik przewodzenia ciepła - misi być jak najniższy oraz współczynnik przenikania dyfuzyjnego pary wodnej - im wyższy tym lepszy.

Najczęściej stosowane rodzaje izolacji to:

• otuliny z pianki polietylenowej. Jest to trwała izolacja zachowująca swoje właściwości zarówno w bardzo niskich (do -80°C) oraz w wysokich (do +105°C).Jest odporna na wilgoć.
• otuliny z pianki poliuretanowej. Zachowuje właściwości w temperaturze od - 50°C do +135°C. Ponieważ pianka ta łatwo chłonie wilgoć i jest sztywna nie nadaje się do izolacji rur na zewnątrz budynku.

Stosuje się również izolacje z kauczuku, styropianu, wełny szklanej czy mineralnej.
Izolacje najlepiej zakładać już po próbie szczelności, wówczas nie ma zagrożenia, że trzeba ja będzie ponownie zdejmować. 

Instalacje z miedzi - niezawodne!

Miedź to jeden z najbardziej cenionych materiałów używanych do instalacji grzewczych. Niektórzy stosują miedź także do instalacji wodnych, ale trzeba w tym względzie być ostrożnym. Rury miedziane ulegają korozji równomiernej, która polega na wypłukiwaniu jonów miedzi ze ścianek rury. To prawda, że dopuszczalna ilość miedzi w wodzie pitnej to maksymalnie 2 mg/l., ale czasem lepiej nie ryzykować i wodę poprowadzić rurami z tworzyw sztucznych, np. polipropylenu.

Własności miedzi bardzo ułatwiają montaż instalacji. Miedź jest bardzo podatna na obróbkę plastyczną oraz ma wysoką wytrzymałość na rozciąganie. Rurę z miedzi w stanie miękkim można spokojnie dostosować do kształtu pomieszczenia. Trzeba tylko pamiętać, że miedź pod wpływem temperatury rozszerza się, dlatego należy zastosować odpowiednie mocowania, prowadzenie przewodów lub kompensatory.

Miedź ma właściwości bakteriostatyczne, nie rozwijają się w niej bakterie i glony, w tym bakterie Legionelli tak niebezpieczne w instalacjach c.w.u. Przez miedź nie przenikają gazy, promieniowanie ultrafiletowe ani mikrozanieczyszczenia. Rury z miedzi są gładkie, nie osadza się kamień, dzięki czemu nie następuje zmniejszenie przekroju rur.

Przykładowe zastosowanie miedzi

Instalacja wodna z polipropylenu?

Tworzywa sztuczne ostatnio bardzo powszechnie są stosowane do wykonania instalacji sanitarnych. Niektórzy tradycjonaliści zapewne nie są przekonani np. do używania polipropylenu do instalacji wodnej, ale jest to naprawdę dobre rozwiązanie.
Polipropylen otrzymywany jest w wyniku niskociśnieniowej polimeryzacji propylenu. Polipropylen jest jednym z dwóch (obok polietylenu) najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych. Jest odporny na działanie silnych kwasów, zasad oraz soli organicznych. Nie koroduje ani nie zarasta. A co ważne instalacja wykonana z polipropylenu może przetrwać nawet 50 lat. Polipropylen wytrzymały jest do 90°C, dlatego do instalacji centralnego ogrzewania stosuje się rury z polipropyleny z wkładką aluminiową lub włóknem szklanym.
Polipropylen jest sztywny dlatego do jego montażu używa się kształtek. Zarówno rury, jak i kształtki są bardzo lekkie i świetnie się zgrzewają. Przy odrobinie wysiłku właściciel domu może sam wykonać taką instalację.

Witam na moim blogu!

Witam na moim blogu!

Blog ten będzie poświęcony zagadnieniom związanym z instalacjami sanitarnymi - centralnego ogrzewania, wodno-kanalizacyjnymi. Zapraszam zarówno fachowców, jak i osoby niemające dużej wiedzy w tym zakresie. Posty będą dotyczyły metod, sposobów, jakości,  montażu i eksploatacji instalacji sanitarnych.